سیستم های سوخت رسانی کاربراتوری و انژکتوری و بررسی مزایا و معایب آنها

برای سوخت کامل بنزین در موتور بایستی نسبت هوا به سوخت بین 12 به 1 تا 16 به یک باشد.متاسفانه در چنین دامنه وسیعی،اگر مخلوط خیلی غنی باشد سوخت،زیادی به هدر خواهد رفت و اگر خیلی رقیق باشد یا باعث کاهش توان و یا منجبر به گرمای بیش از حد و از بین رفتن سوپاپ ها و حتی پیستون ها خواهد شد و در هر دو صورت منجبر به هزینه های اضافی و الودگی هوا خواهد شد.

امروزه دریافته اند برای به دست آوردن ماکزیمم قدرت موتور در موتورهای کوچک و جدید ساخته شده،کاهش الودگی در حد مینیموم قابل قبول،طی مسافت بیشتر با مصرف یک مقدار مشخص سوخت و عمر بیشتر موتور ، باید نسبت سوخت به هوا در همه ی سرعت ها و دورهای موتور بسیار نزدیک به عدد 14.7 به 1 باشد و این همان نقطه ضعف کاربراتور نسبت به سیستم تزریق سوخت می باشد که نمی تواند به طور پیوسته و در تمام شرایط کار موتور،چنین مخلوطی را تامین کند.

حتی جدید ترین انواع کاربراتور ها،یک وسیله ساده می باشد که به تعداد زیادی ادوات کمکی مجهز شده تا بتواند نقایص آن را جبران کند ولی با تمامی تدابیر اتخاذ شده و ادوات اضافه شده،باز هم نقص اصلی و اساسی سیستم کاربراتور وجود داشته و آن هم روش مخلوط نمودن سوخت و هوا در کاربراتور می باشد که بسیار ابتدایی است.